- Gegevens
- Gemaakt op donderdag 03 augustus 2006 15:35
- Hits: 1643
Osogbo
Het uitstapje naar het Osun festival in Osogbo begint op donderdag 3 augustus 2006
Om een uur verzamelen we bij het Eko Hotel en rijden we richting Ibadan onderweg pikken we Arend en een collega op bij de "Toll Gate". Het is ongeveer 4 uur rijden naar Osogbo waar we om half 6 arriveren bij het Nike's Guesthouse waar we overnachten.
Het personeel staat buiten welkom, welkom te zingen en te klappen en begeleid ons naar binnen waar ieder een kamer kan kiezen. Na wat praten en borrelen volgt het dinner. Hierbij ontbreken de Nigeriaanse gerechten niet. Je kunt een soep proberen , de yamwortel
is gekookt tot een soort puree, er is gebakken plantain (bananensoort) en verder nog vis, kip en vlees van ?????, gekookte spinazie en salade. Het smaakte prima.
De volgende dag 4/8 zitten we al om 7 uur aan het ontbijt en gaan 8 uur naar het festival. De auto wordt bij het paleis van de koning geparkeerd en we lopen het laatste stuk naar de Heilige Bos waar het festival plaats vindt. Het is de 12de en laatste dag van het festival.
De Yoruba's geloofden in een scheppingsgod genaamd Olodumare en zijn wel 200 heiligen, Orisa's. Osun (riviergod) is de Orisa van de vruchtbaarheid en leefde in het heilige bos aan een beekje van de rivier Osun. Het bosje werd door de olifantenjager Olutimehin gevonden die samen met z'n vriend Larooye water zocht voor hun stam. Ze sloten een verdrag met Osun de riviergod, hij gaf hun voorspoed en bescherming en als dank bouwden zij een tempel voor Osun in het bosje en beschermden en respecteerde het heilige bosje. Hier wordt ieder jaar het verdrag verlengt. De mensen brengen offers naar de tempel en op andere heilige plaatsen in het bos. En zij drinken water van de rivier wat vruchtbaarheid geeft. Er zijn dan ook veel vrouwen aan de rivieroever te vinden waar ze geld offeren en ze water verzamelen en er van drinken in de hoop een baby te krijgen.
Het is een heel spektakel. Er is zelfs iets van eenrichtings verkeer ingesteld om de drommen mensen van de processie nog enigszins in goede banen te leiden. Veel mensen zijn in het wit gekleed. Verder natuurlijk ook veel gekleurde gewaden. Ook dragen sommige mensen een masker. De processie begint om 9 uur en wordt geleid door een gelovig en maagdelijk meisje Arugba wat de draagster van de calabas met rituele objecten betekend en afstamt van de koninklijke familie, Ataoja (de koning) en een aantal high chiefs. Het meisje geeft de calabas aan de priesters die er mee in de tempel verdwijnen waar gebeden wordt samen met de koning. Gezamenlijk gaan ze naar de heilige Ojubo, plaats van offering aan de oever van de rivier.Er wordt veel gedanst en gezongen. Het met twee handen steeds weer van voor naar achteren over het hoofd bewegen moet de kwade geesten en slechte dingen verjagen. Dit ritueel wordt een aantal keren herhaald. Het festival is afgelopen als het meisje weer terug is gekeerd naar de schrijn in het paleis van de koning.
Wij vertrekken om ongeveer half drie, de bewoners zullen nog wel even doorfeesten.
Na de lunch kunnen we zien hoe er in een palmboom wordt geklommen om palmwijn te tappen. Er lopen een paar muzikanten rond die wat op de talking drums roffelen en er zijn twee dwergen die daarop dansen. Het lijkt er op dat ze hun dwerg zijn gebruiken om geld te verdienen. Daarna gaan we op weg om een kijkje te nemen in een Fulanidorp. Er woont 1 man met z'n drie vrouwen die elk hun eigen huisje hebben. En er lopen een groot aantal kinderen rond. De huisjes zijn schoon, er is een stukje afgescheiden waar het bed staat, een kast of tafel voor hun kleding, potten en pannen en dat is dan de inrichting. Koken doen ze meestal buiten. Het dorp verbouwd mais, cassave, yam en pepers. Er is een grote kudde koeien die weinig melk leveren. De kalfjes hebben alles al op als ze terug komen in het dorp.
Het is verbazingwekkend hoe schoon het dorp is.
S'avonds kunnen we ons tegoed doen aan grass cuter, slang, vis, geit, yampuree met egusi-soep, spinazie, salade en gebakken rijst en fruit.
Zaterdag 5/8 hebben we ons ontbijt iets later en gaan we om 9uur Nike's gallery en workshop bekijken. Er is in Osogbo een school waar men de traditionele kunsten kan leren. B.v. adire dit is een stof bewerking met speciale patonen die met cassave of met was op de stof worden gezet met een vogelveer en daarna met de bladeren van de indigoplant geverfd wordt.
Er moet 14x in de verf gedompeld en tussendoor gedroogd worden voor een mooi resultaat.
Het is een stof die je niet vaak moet wassen, er is nog niet een middel gevonden waarmee ze de verf goed kunnen fixeren. Verder zijn er verschillende schilders die de mooiste schilderijen maken of de lelijkste het is maar net wat je leuk vindt. Ook is er een afdeling houtbewerking.
Er worden maskers en beeldjes gemaakt. Al deze dingen kun je zien en kopen in de gallery.
Vervolgens gaan we naar het huis van Suzanne Wenger. Zij heeft het heilige bos weer leven ingeblazen door op de heilige plekken nieuwe "beelden" , kunstwerken neer te zetten. De beelden bestaan voornamelijk uit cement hier en daar verrijkt met metaalplaatwerk.
Zij is nu 91 jaar en woont sinds 1950 in Nigeria. De mensen uit Osogbo kennen haar als Adunni Olorisa = priesteres van de riviergodin Osun. Haar huis alleen al is een kunstwerk op zich, druk bewerkte houten deuren en pilaren en ornamenten, metalen figuren en stoelen en ook houten beelden. Er is helemaal geen luxe in het huis te vinden In haar kamer staat een bed, tafel en stoel en een boekenkast, gekookt wordt er waarschijnlijk op het balkon. Nadat iedereen haar een hand had gegeven en enkele kado'tjes zijn geofferd en er een beetje gebabbeld is vertrekken we weer. We gaan nogmaals naar het heilig bos waar het nu stil is. We mogen nu de heilige schrijn ook van binnen bekijken. Niet iedereen komt naar behoren binnen en moeten dan ook op hun knieen boete doen voor de zonde die ze hebben begaan. Voor het heilige der heilige ligt een verhoogde steen die heilig is en waar men niet op mag staan maar dat staat nu eenmaal niet aangeven dus............. zijn er heel wat zonden begaan. Verder bekijken we diverse beelden die verspreid door het bos staan. Terug in het guesthouse nog even borrelen en dan staat het diner ook al weer klaar. Na het eten worden er door een paar mensen tradionele zang en muziek ten gehore gebracht waarbij dan ook nog gedanst wordt. Ook treden de dwergen weer op die daar veel plezier in hebben en moeilijk te stoppen zijn.
Zondag 6/8 kunnen we op audientie bij de 37ste koning van het dorp, Oba Adeen, Oludo of Ido Osun. De koning heette ons allemaal persoonlijk welkom. Er werden wat speeches gehouden en kado's aangeboden in de ontvangstkamer. Daarna mochten we in de kamer van de koning plaatsnemen en daar vertelde hij nog het een en ander over z'n dorp en wat hij wil verbeteren. Voordat hij geroepen werd om koning van z'n dorp te worden woonde deze koning al 25 jaar in Amerika en was terug gegaan zodra men hem nodig had. Mochten wij daar een bedrijfje willen starten dan konden we de grond gratis krijgen, zo graag wilde hij dat er iets gedaan zou worden om z'n dorp te ontwikkelen. Daarna kregen wij nog een rondleiding door het dorp onder leiding van de koning zelf. Hij liet ons zien hoe een aantal dorpelingen zeep maakten. Voor deze mensen wilden hij een overdekte plaats creeeren waar ze gezamenlijk zeep konden maken en waar de lucht die bij het koken vrijkomt afgevoerd kon worden. Na deze rondwandeling hebben we onze spullen opgehaald uit het guesthouse en zijn in de auto's gestapt om de terug tocht naar Lagos te aanvaarden. Het was een heel leuk weekend.