Gegevens

Gemaakt op vrijdag 04 januari 2013 10:45

Hits: 3130

 NIGERIA

Zondag 4 november 2012 worden we door Kees en Eelkje naar Schiphol gebracht voor ons tweede avontuur in NIGERIA. Arend gaat hier werken voor de Nigerian Bottling Company /  Coca Cola. Inschecken gaat als een speer en zelfs Benji, de kat is ingecheckt voor we het weten.   We moeten nog een paar uur zoet brengen voor we opstijgen. We zitten in de comfortstoelen gebied en hebben van te voren een  lekkere maaltijd besteld en dit is zeker lekker, heel wat beter te pruimen dan wat je normaal voorgeschoteld krijgt.  Ben daar nooit zo kapot van. We hebben wat vertraging en komen dus ook wat later aan dan normaal en vinden er ellenlange rijen mensen die net voor ons zijn geland en ook nog door de douane moeten. Je moet je door drie rijen worstelen, de eerste zet een stempel, de tweede checkt je in de computer en de derde geeft nog een goedkeuringsstempel of zoiets.  Dan duurt het nog een tijdje voor onze bagage er is en dan moeten we Benji nog ophalen. Dit wordt door iemand van Nigerian Bottling Company (NBC)  geregeld samen met  de dierenarts die het dier eerst moet goedkeuren en de papieren controleren. Het is  een grote chaos en ook buiten moeten we een poos wachten voordat de auto van de zaak bij ons is vanaf het parkeerterrein. Alles staat vaak muurvast. Het is dan ook al in de buurt van 11 uur als we in het guesthouse aankomen. Hier nog een biertje gekregen en dan maar gelijk naar bed. Arend moet zich morgen om half 8 op het hoofdkantoor melden.

Dinsdag 6 november krijgen we bericht dat het met Arend z’n moeder niet zo goed gaat en ze overlijd op 8 november. Waar moet ik Benji zo snel laten? De mannen die het guesthouse runnen zijn niet gecharmeerde van hem en hij is bang van hun. Maar via via hebben we Micky gevonden die bereid is op Benji te passen. Gelukkig kon het visum ook op tijd geregeld worden zodat we terug kunnen naar Nederland voor de begrafenis. Zo vliegen we maandagavond 12 november terug en blijven een week in Nederland, want Arend moest het weekend nog een klus afmaken in Gerkes. Dinsdag 20 november terug naar Nigeria na een paar zeer aparte weken kunnen we nu ons bezig houden met het inburgeren in Lagos. Maar we moeten eerst nog een lang weekend in een hotel want de grote baas komt en die wil beslist in het guesthouse slapen. Hotel The Moorhouse is prima, zelfs Benji mag mee. Het arme beest is aardig de kluts kwijt en bang.  Als eerste krijgen we een andere chauffeur deze heet AliAmin en heeft voor een andere expat gewerkt en weet de meeste dingen wel te vinden. Hij moet zo nu en dan even tot de orde geroepen worden Jmaar verder gaat het prima. Arend heeft eindelijk een telefoon en een kantoor (prison) met een computer..... Je kunt je niet voorstellen dat er niets geregeld is terwijl ze al maanden weten dat je er komt werken. Maar ja dit is ook een Nigeriaans bedrijf !!!!

Mister Victor en z’n collega van NBC laat me wat huizen  zien op Ikoyi maar het is nog niet je van het.  Er is 1 huis wat wel aardig is, ligt in rustige omgeving maar als de generator aangaat blijkt dat die onder het raam van de woonkamer staat wat we niet willen natuurlijk. De mensen hier zijn al dat lawaai wel gewend maar wij willen toch wat meer stilte. De ac,s maken al lawaai genoeg. Zelf kijk ik op internet en zoek een aantal huizen uit die wel leuk lijken maar als ik met de agenten naar de huizen ga kijken blijkt hier ook alles van af te vallen. Of er komt geen zon binnen of er is geen balkon of het ziet er zo slecht onderhouden uit dat je van te voren weet dat je dan iedere week iemand moet bellen om iets te repareren. Zo gaat het weken door. We kunnen wat bekijken op Shell Trustees Close, een 2 slaapkamer flat en een 3 slaapkamer flat. Helaas de eerste is al weg als de property manager gebeld wordt en de andere is te duur, valt buiten ons budget. Zo vinden we nog een aantal plekken die op zich leuk zijn maar veel te duur. Uiteindelijk komen we op Victoria Island uit. Een leuke 2 sl.kamer flat met uitzicht op zee. De 3 sl.kamer flat is ook vrij maar ook te duur. We gaan voor de 2 slaapkamer flat. Beter wat kleiner maar mooie rustige omgeving dan met 3 slaapkamers in de herrie.  Het is van de AG Leventis groep en die schijnt het onderhoud goed te regelen. Hier kunnen we 15 januari in. Onze container is al op 11 december  gebracht en alle dozen e.d staan nu in een andere slaapkamer opgestapeld te wachten totdat we naar een eigen plek kunnen verhuizen. Er rammelt hier en daar wel iets .... maar hoe het met alle spullen is dat zien we dan.  De vrijdag voor Kerst krijgen we te horen dat het akkoord is. In januari wordt er dan gerepareerd wat nodig  is en geverfd. Er horen ook wat meubels bij maar dat moeten we nog even bekijken wat we daar mee gaan doen.

Ondertussen hebben we al heel wat afgecrost in Lagos. Er zijn heel wat grotere auto’s en meer auto’s bijgekomen en het ergste schroot is van de weg gehaald. Maar de busjes waar de mensen mee moeten reizen zien er nog niet allemaal even goed uit al is hier ook verbetering te zien. Ook rijden er nu grote bussen op de langere afstanden op speciale busbanen. Op een middag als we naar een winkel gaan raced ons een tuk-tuk voorbij en even voor ons stuitert hij met de voorkant over het trottior en vallen er mensen uit, blijkt dat het voorwiel er af is gelopen......... Gelukkig was er weinig verkeer en kunnen we ze ontwijken. De straten zien er hier en daar ook beter uit. Opnieuw bestraat en er zijn bomen en struiken geplant. Onze oude straat is ook helemaal opgeknapt en is er geen boot meer nodig in het regenseizoen. Barbeach heeft over de hele lengte van het strandje nu betonblokken gekregen om het zand vast te houden. Er wordt een heel nieuw stuk land opgespoten voor barbeach  en eigenlijk heet barbeach nu EkoAtlantic  er moeten hier in de toekomst 250.000 mensen kunnen wonen...... Het is te hopen dat ze de wegen dan ook aanpakken.... een luchtbrug...... ik zou niet weten waar dat allemaal langs moet rijden.

Verder naar een Kerstbazaar geweest met Micky.  Allemaal leuke dingen te koop en er zijn wat stands die voor de minder bedeelden staan. Ook is er een kraampje van een psychiatrisch ziekenhuis en wel de afdeling dagbesteding.  Er staat ook een vrijwilligster bij en die verteld dat ze nog wel wat vrijwilligers kunnen gebruiken. Ik zal in januari als iedereen terug is van vakantie een keer met haar mee en kan dan bekijken of het wat voor mij is. Weet van Doris dat er ook yogaclubjes zijn, wordt ook volgend jaar.  De meeste winkels zijn oude bekenden maar er zijn toch ook weer een paar nieuwe bij met een luxer assortiment. Ook moderne meubels zijn nu te vinden, Italiaans design.  De Lekki market is er nog, maar de groente en fruit stalletjes op Victoria Island heb ik nog niet weer gevonden.  Schijnt dat er onder de Falamobridge een markt is maar nog geen idee of dit het oude groepje is.

We hebben kennis gemaakt met enkele collega’s van Arend en hun vrouwen. Bij Doris en Joachim een drankje gehaald en bij Grit en Mike hebben we “pantsje prutst” maar dan met kaas, aardappelen, groente en stokbrood. Was lekker en gezellig. Nog een paar collega’s tegengekomen in het guesthouse maar die wonen in Abuja en Port Harcourt.  Een week voor Kerstmis komen Nok en John nog in het land. Ik maak Nok wat wegwijs in de city en met Kerst gaan we uit eten in restaurant Bangkok, helaas zonder John want die moest werken.  We hebben hier en daar al wat restaurants geprobeerd. Eten is goed, soms erg veel lawaai. Of zeer luidruchtig gepraat of keiharde muziek.                                                                                                                         Met Benji gaat het zo langzamerhand ook wat beter, is nu al een paar dagen los in de tuin geweest. Gaat prima zodra hij onraad bespeurt is hij snel terug of gaat in dekking maar gaat er niet als een haas vandoor. En als meneer het heet krijgt zoekt hij de koelte binnen op.